Pompeje. Obcując ze starożytnym światem.

Pompeje to miasto słynne chyba na całym świecie. Jedno z najbardziej charakterystycznych włoskich destynacji – znana jeśli nie z przewodników turystycznych, to z lekcji historii. Starożytne miasto Pompeje to dzisiaj Park Archeologiczny – Parco Archeologico di Pompei, który znalazł się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Będąc w Neapolu, czy też generalnie w regionie Kampanii, nie sposób pominąć tego miejsca.

Uliczki Pompejów

Na początek, dla przypomnienia, odrobina historii. Wybuch Wezuwiusza w sierpniu 79 roku n.e., oddalonego od Pompei o ok. 7 km, całkowicie zasypał miasto grubą warstwą popiołu. W wyniku wybuchu zginęło wiele tysięcy osób. Pod tonami lawy zniknęło całe miasto i to na… ponad 1700 lat! Erupcje wulkanu opisał ze szczegółami Pliniusz Młodszy, który obserwował wybuch ze statku. Cała erupcja trwała podobno trzy dni, a popiół wulkaniczny dotarł nawet do Rzymu.

Wejście główne przy Porta Marina

Miasto w 1599 roku odkrył włoski architekt Domenico Fontana, ale prace wydobywcze rozpoczęły się dopiero w 1748 roku. Popiół zadziałał konserwująco na budynki, przedmioty codziennego użytku, ale też ciała ofiar katastrofy. W doskonałym stanie zachowały się naścienne freski i mozaiki. Większość odkrytych przedmiotów: mozaiki, freski, rzeczy codziennego użytku czy rzeźby można oglądać w Muzeum Archeologicznym w Neapolu.

Pomnik Centaura na Forum

Tradycyjnie już, na zwiedzanie Pompejów wybraliśmy się z dworca (Napoli Porta Nolana), gdzie za pośrednictwem linii Circumvesuviana ruszyliśmy w kierunku stacji Pompei Scavi – Villa Misteri. Koszt biletu w jedną stronę to około 2,60 euro, podróż trwa 30 minut, podczas której mijamy aż 20 stacji. Po wyjściu z pociągu, wraz z tłumem turystów, ruszyliśmy do głównego wejścia Pompejów – bramy Porta Marina, oprócz tego wejścia istneją jeszcze dwa: przy Piazza Esedra i Piazza Anfiteatro.

Rozpoczynając zwiedzanie Parku Archeologicznego warto być przygotowanym i posiadać przy sobie mapę. W wersji papierowej dostaniemy ją w punkcie obsługi klienta przy Porta Marina. Warto pamiętać, że to starożytne miasto tworzy labirynt uliczek, które są do siebie łudząco podobne, a znaczące budowle bywają od siebie bardzo oddalone. Od kilku lat, wraz ze wzrostem liczby turystów odwiedzających Pompeje, niektóre obiekty są cyklicznie zamykane dla odwiedzjących.

Praktycznie każdy budynek, poza głównymi wymienionymi w licznych przewodnikach, skrywa w swoim wnętrzu jakiś ciekawy element: mozaikę, fresk, czy też różnego rodzaju rzeźby i amfory.

Ruiny starożytnej bazyliki

Idąc wprost od głównego wejścia, dochodzi się do Forum – Foro Civile di Pompei, które w starożytnym mieście pełniło ważną funkcję centrum życia politycznego i kulturalnego. Przy Forum znajdowały się najważniejsze urzędy i świątynie. Tuż przy Forum, w jego prawym krańcu, znajduje się Bazylika i Świątynia Jowisza.

Teatr Wielki

Następnie warto skierować się do Wielkiego Teatru z III w. p. n. e., który mógł u swego zarania pomieścić aż 5 tysięcy widzów. Ulokowany został na wzgórzu i jest jednym z najstarszych zachowanych teatrów z czasów rzymskich.

Ważną budowlą w Pompejach, której nie można pominąć, jest Amfiteatr. Fani zespołu Pink Floyd mogą go kojarzyć z kultowego koncertu, który zespół grał w tym miejscu w 1971 roku. Amfiteatr skończono budować w 80 r. p. n. e., był on przeznaczony na 20 tysięcy widzów. Budowla ta, podobnie jak Wielki Teatr, to najstarszy tego typu obiekt, który przetrwał do naszych czasów.

Amfiteatr

Plakat z kultowego koncertu Floydów

Na zwiedzanie Pompejów trzeba przeznaczyć przynajmniej pół dnia, licząc się z tym, że i tak nie uda nam się zobaczyć wszystkiego. Park Archeologiczny jest ogromny – nadal trwają w nim prace odkrywkowe. Miejsce obowiązkowe do zobaczenia dla fanów historii, ale także wszystkich tych, którzy chcą na moment poczuć się jak Rzymianin w 79 r. n. e.