Moja włoska l'avventura

    Położona w północnej części regionu Marche, w zakolu rzeki Metauro, Urbania przez kilka wieków znana jako Casteldurante należała do Księstwa Urbino i rzeczywiście pozostawała w jego cieniu. Dopiero w 1636 roku papież Urban VIII podniósł Casteldurante do rangi miasta, a nazwę miasta zmieniono na znaną dzisiaj Urbanię.

    Dla nas odwiedziny w Urbanii połączone były z majowymi odwiedzinami w Marche. Pogoda dopisywała, a region naprawdę nas oczarował: przyrodniczą różnorodnością, bogactwem historii i niezwykłymi zabytkami.

    Starówka jest dość zwarta, a poszczególne jej elementy, które opiszę poniżej, są w niewielkiej od siebie odległości. Pomiędzy zwiedzaniem kolejnych zabytków warto zatrzymać się w jednym z licznych barów, aby nabrać energii pijąc un caffè.

    Głównym monumentalnym budynkiem, który dominuje nad centrum miasta, jest położony tuż przy rzece Metauro Palazzo Ducale – Pałac Książęcy, zbudowany w II poł. XV wieku. Zwiedzając pałac można z łatwością zauważyć, że spełniał on dwie funkcje: dworu-rezydencji oraz zamku-fortyfikacji. Był on główną siedzibą Książąt Urbino do 1636 roku, kiedy to przeszedł we władanie państwa kościelnego. Główny dziedziniec pałacu wzbogacony jest o klimatyczny krużganek. Wewnątrz pałacu, na piętrze, swoją siedzibę zajmuje Biblioteka i Muzeum Miejskie. Muzeum posiada bogatą kolekcje obrazów, ceramiki, terakoty, woluminów i starodruków. W ostatnim czasie muzeum przeszło modernizację ekspozycji. Uatrakcyjnieniem wizyty w muzeum jest przejście panoramicznym korytarzem na wieżę, z której rozciąga się widok na domy wznoszące się stromo nad rzeką i na Most Porta Cella, zbudowany w XVI wieku jako tama, mająca na celu stworzenie sztucznego jeziora. Muzeum otwarte jest od wtorku do niedzieli w godzinach 10.00 – 12.30 / 15.00 – 18.00, a bilet wstępu wynosi około 5 euro.

        Bez wątpienia miejscem, które trzeba odwiedzić, a które należy do kategorii „creepy” jest Kościół Umarłych i Cmentarz Mumii (Chiesa dei Morti e Cimitero delle Mummie). Wejście do kościoła ozdobione jest gotyckim portykiem, a w jego dość małym jednonawowym wnętrzu znajduje się ołtarz z obrazem przedstawiającym s. Giovanniego Decolato. Za ołtarzem głównym znajduje się jednak Cmentarz Mumii, gdzie w drewnianych szafach spoczywa 18 ciał, które uległy naturalnej mumifikacji dzięki naturalnej pleśni powodującej wysysanie soków ludzkich i suszenie ciała. Mumie spoczywają tutaj od 1833 roku, a w jego centralnej części znajduje się ciało przeora Vincenzo Picciniego, który był członkiem Bractwa Dobrej Śmierci, zapewniającego bezpłatne grzebanie zmarłych, ich transport, wpisywanie do ewidencji księgi zmarłych, a także pomoc umierającym i rozdawanie jałmużny biednym. Zwiedzanie Cmentarza Mumii odbywa się z przewodnikiem, który o każdej z mumii opowiada fascynującą historie jej życia i śmierci. Koszt zwiedzania Cmentarza z przewodnikiem wynosi 5 euro (bilet upoważnia również do zwiedzania Muzeum Diecezjalnego Leonardi).

        Spacerując po Urbanii warto zwrócić uwagę na budynek ratusza z wieżą zegarową. XVI-wieczny budynek, powstały na miejscu wcześniejszego średniowiecznego, zawsze pełnić funkcję siedziby władz miejskich. Umieszczony na fasadzie imponujących rozmiarów herb jest oficjalnym herbem gminy Urbania.

        Katedra wznosząca się przy Piazza Bartolomei Monsignore, wznosi się na miejscu starożytnego opactwa San Cristoforo del Ponte, a to z kolei stanęło na miejscu antycznej świątyni poświęconej Herkulesowi. Przez lata opactwo i kościół przechodziło różne przeobrażenia architektoniczne. Dzisiejszej katedrze kształt nadała XVIII-wieczna przebudowa. Dzwonnica została zbudowana w 1953 roku, czyli jest najświeższym elementem całej budowli. We wnętrzu znajduje się wiele ciekawych detali, m.in. takich jak znajdujący się w centralnej części prezbiterium Krucyfiks Pietro da Rimini z 1309 roku.

    Niedaleko Katedry znajduje się Muzeum Diecezjalne Leonardi, zlokalizowane w dawnym Pałacu Biskupim. Pałac wcześniej był, jak już wcześniej wspomniano, Opactwem San Cristoforo del Ponte. Wewnątrz znajduje się bogata sekcja archeologiczna, wyrobów ze srebra, malarstwa i ceramiki z Castel delle Ripe, Casteldurante i Urbanii. Sekcja ceramiczna jest ważna o tyle, że prezentuje historię jej wytwarzania, która w tym regionie ma długą wielowiekową tradycję. Muzeum czynne jest od wtorku do piątku w godzinach 10.30- 12.00/16.00-17.30 oraz w soboty, niedziele i święta w godzinach 11.00-13.00/16.00-18.00. Bilet, jak już wspomniano kosztuje 5 euro i obejmuje również wejście do Cmentarza Mumii.

        Ważnym miejscem, które naprawdę warto odwiedzić, jest położone około 1 km od miasta Barco Ducale. Jest to park myśliwski założony w 1465 roku na polecenie Federico da Montefeltro. Miejsce to jest połączone z Pałacem Książęcym kilometrową rzeką, którą rycerze i damy pływali łodzią, a którą dziś można zwiedzać szlakiem Sentiero del Duca. Znajduje się tu również imponujący kościół Świętego Jana Chrzciciela, połączony z XVIII- wiecznym klasztorem w stylu wanwitelskim. Warto znaleźć czas na przechadzkę po tym terenie.

Zapraszam do przeczytania ostatniego postu! Sardyńska plaża Is Arutas – perła półwyspu Sinis

/