Powracamy do Apulii, wcześniej mogliście przeczytać o Scanno – górska miejscowość z widokiem na jezioro. Teraz chciałbym Wam przybliżyć miejscowość położoną w rejonie zwanym Valle d’Itria – czyli dolinie trulli – kamiennych stożkowanych domów. Mowa o Ceglie Messapica w prowincji Brindisi, niedaleko Ostuni i Martina Franca. Jest to kolejna miejscowość, która leży poza głównym popularnym szlakiem turystycznym.
Nazwa miasta pochodzi od ludu Messapów, zamieszkujących obszar dzisiejszego miasta od czasów epoki żelaza. Żadną nowością dla czytelników mojego bloga nie będzie fakt, że miasto przez wieki przechodziło pod panowanie różnych ludów, kultur i wpływów – od Cesarstwa Rzymskiego, przez Normanów, Andegawenów na Burbonach kończąc. Bez wątpienia mnogość wpływów wzbogaciła architektoniczne i kulturalne oblicze miasta.
Centralnym punktem Ceglie Messapica jest Piazza Plebiscito, od którego warto rozpocząć eksplorację miasta. Stąd możemy udać się do zamku Ducale, powstałego w średniowieczu, a przebudowanego w epoce renesansu. Dzisiaj pełni funkcję instytucji kultury, w której odbywają się różnego rodzaju wydarzenia i wystawy. Czasami można wejść na wieżę, z której rozciąga się widok na całe miasto i okolice, gdzie widać, wyrastające jak grzyby po deszczu, trulli.
Przed zamkiem wznosi się główna katedra miasta – Chiesa Madre di Santa Maria Assunta, zachwycająca barokowym wnętrzem. Chociaż w mieście znajdują się inne kościoły, godnym uwagi jest Chiesa San Rocco, poświęcony patronowi miasta, gdzie odbywają się główne uroczystości związane z religijnym świętowaniem.
Ceglie Messapica słynie także ze swojej kulinarnej strony. Nieraz można spotkać się z określeniem, że jest to miasto „sztuki i gastronomii”. Podobnie jak w całym regionie Apulii, lokalna kuchnia opiera się tu na prostych przepisach i potrawach, składających się z dostępnych produktów, najwyższej jakości. W mieście warto spróbować orecchiette al pomodoro – odmiana makaronu w kształcie małych uszek z sosem pomidorowym – czy też lampascioni – marynowanych cebulek. Jeżeli chodzi o stronę deserową, warto skosztować migdałowych ciasteczek z konfiturą wiśniową – wpisanych na listę włoskich produktów tradycyjnych – zwanych biscotti cegliesi. Restauracji i barów w mieście nie brakuje. Jeśli będziemy tu w weekend, warto rozważyć zrobienie rezerwacji, ponieważ ruch w lokalach jest naprawdę duży (sami się o tym przekonaliśmy). W okresie letnim w mieście odbywa się Festiwal Gastronomiczny.
Ważną datą dla miasta jest 16 sierpnia, kiedy to obchodzone jest Festa di San Rocco, podczas którego odbywają się barwne procesje, koncerty, jarmarki oraz pokazy sztucznych ogni, a wszystko na cześć patrona miasta.
Jedną z miejscowych legend, która zawsze wzbudza ekscytację, dotyczy ukrytego w mieście skarbu Messapów. W czasie rzymskiego najazdu, uciekający z miasta Messapowie ukryli pod jednym z trulli skarb, który do tej pory nie został odkryty. Inna legenda związana z miastem dotyczy zamku Ducale. Podobno nawiedzany jest przez ducha księżniczki, która stara się chronić rodzinnych tajemnic i pilnuje, aby zamek zachował swoją dawną chwałę. Nam niestety nie udało się jej jakoś wypatrzyć.
Ceglie Messapica to z pewnością jedna z najciekawszych miejscówek Półwyspu Salentyńskiego. Swoją architektoniczną urodą i bogactwem smaków nie ustępuje bardziej popularnym: Alberobello, Ostuni czy Locorotondo. Dzięki temu, że znajduje się nieco na uboczu, Ceglie Messapica daje możliwość spokojnego i niczym nieskrępowanego eksplorowania prawdziwej „apulijskości”.
Ciao!
Zapraszam do wpisów, dotyczących regionu Apulii:
- Apulia. Ukryte piękno włoskiego południa. Część 1
- Apulia. Ukryte piękno włoskiego południa. Część 2
- Apulia. Ukryte piękno włoskiego południa. Część 3
- Gravina in Puglia
- Massafra – dwa wąwozy, jedno miasto
Moja włoska l'avventura 
Dodaj komentarz